Na een heftig weekend met heel veel drank
gehad te hebben, besloot ik twee weken ‘niet roken–niet dronken zijn’. Mijn
partners in crime dat weekend waren het op zondag stellig met me eens en vonden
dit een goed plan. Dit hield dus in twee weken, nou ja, 1 weekend en 10
werkdagen, geen sigaretten (meesten van ons zijn gezelligheidsrokers) en niet
dronken worden. Geen wijn is bij voorbaat al gedoemd om te falen, nee een
wijntje bij het eten mocht wel, zolang het met mate was.
Op dinsdag kreeg ik al berichten ‘Sas, al aan
de wijn?’. Wat een vertrouwen, maar ik was heel netjes nog aan de thee.
Woensdag – het eerste wijntje tijdens het eten ging er prima in. Vrij netjes
gehouden wat betreft de drank, helaas gezwicht voor een sigaret. Friend M. die
mee deed aan dit ‘dieet’ vertelde me op vrijdag dat ze donderdagavond alle
regels had gebroken en momenteel met een flinke kater op de bank zat. Doet me
ergens goed dat zij net zo weinig zelfbeheersing heeft als ik.
Vrijdagavond; drankjes met vrienden – na
enkele glazen wijn mompelde ik iets in de trant dat ik niet dronken wilde
worden. Mijn vriend direct: ‘Wat?! Dronken worden is juist het plan’. Ik was A.
duidelijk niet goed ingelicht over de avond en B. hij nam mijn plan al geruime
tijd niet serieus. Deze pijnlijke opmerking liet me beseffen dat dit hele plan
totaal niet doordacht was en mensen mij duidelijk niet supporten. Dit kan iets
te maken hebben met het feit dat ik al 7 jaar niet meer probeer te roken maar
na slechts één glas wijn al mijn principes over boord gooi.
Ik moet ook zeggen dat dronken avonturen de leukste avonturen zijn. En mensen die niet drinken over het algemeen dodelijk saai zijn. En dat ‘ik kan ook nuchter gezellig zijn’ vaak totaal onwaar is. Mocht ik dus ooit weer een dergelijk plan hebben, praat mij hier dan alsjeblieft vanaf om dit soort teleurstellingen te voorkomen. Geef me een glas wijn, een sigaret en zeg dat alles goed komt.
